DAVID MORADO DE LA IGLESIA

O carballo da Portela 

ten a folla revirada 

que lle ravirou o vento 

nunha noite de xeada. 

Unha nena nunha fonte 

por unha verza bebía 

A verza estaba rachada, 

toda a auga lle vertía. 

Ai Pepiño adiós,

ai pepiño adiós,

ai pepiño por Dios non te vaias, 

quédate con nós, 

quédate con nós, 

non te vaias afogar o río, 

como nos pasou a nós.